kill bill

başlığı açmanın bana nasip olduğu çok güzel film. ve uma thurman mmmmmmmmmmm

tarantino'nun izlediğim ilk filmi. tarantino usulü bol kanlı bir filmdi ancak bu filmden zevk alamamıştım. fakat film müzikleri on numara. Edit: En bilinen soundtracki

bok gibi film açıkçası.acayip sıkıcı

kötü film.

kill bill'in efsanevi film müziği için killbill yaz 1234'e gönder melodi cebine gelsin.

favorilerimden. bayılıyorum. her izlediğim de zevk aldığım film. her izlediğimde bir daha izlemek istediğim film. tam bir tarantino yapımı; kan, vahşet, intikam. (bkz: uma thurman) (bkz: david carradine) (bkz: lucy liu) (bkz: vivica a. fox) (bkz: daryl hannah)

(bkz: kill bill gibi karı ya) (bkz: kolpaçino)

müzikleri ef sa ne

vasat diyeni çok bu filmin. ben onlara inat bayılıyorum bu filme. küçüklükten beri izlediğim filmlerden birisi zaten. arada kahvaltı yaparken falan açıp güne bunu izleyerek başlıyorum. deşarj oluyor insan resmen. "beni sadist mi buluyorsun? şu anda kafanın üstünde yumurta pişirebilirdim eminim. eğer isteseydim. biliyor musun, ufaklık? şu anda bile yaptıklarımın sadistçe olmadığını anlayacak kadar kendinde olduğuna inanmak isterim. şu diğerlerine karşı belki öyleyiz. ama sana karşı, hayır. hayır, ufaklık. şu anda… bu benim en mazoşist hâlim."

aklıma geldi yine. ben seviyorum. sabah kahvaltı yaparken izleyeyim. "bende eksik olan merhamet, acıma duygusu ve bağışlayıcılık. akıl değil."

Şu sahneyi sanırım on bin beş yüz defa izledim. Veya filmi on bin beş yüz defa izlemiş olabilirim emin değilim.

... en mükemmel müziği budur bence. 1.42 dakikada tüylerimde bi havalanma oluyor mükemmel parça amk.

“5 kişilik ölüm listesi” ile beynimde yer eden film. yalnız bilinçli bir yapım mı bilmiyorum ama filmin içinde 3 farklı şekilde gördüm bu listeyi.

başlığı görünce ıslık çalmaya başlamak.

ayak faşisti olduğunu gözümüze gözümüze sokan harikulade yönetmen quentin tarantino'nun süper filmi. film, nasıl desem biraz rahat bi film ancak çok estetik. filmi beğenmeyenlerin muhtemelen filmi anlamlandıramadıklarını ya da anlayamadıklarını düşünüyorum. sadece müzikleri bile bu filmi sevmek için yeter de artar. o estetik dövüş sahnelerinin şahaneliği tek başına yine filmi taşır. yine o innncecik detaylar, aralara serpiştirilen mizah kırıntıları.. tarantino'nun yönetmenliği kadar mizah anlayışı da iyi. aslında bu film bütünüyle bi sinema filmi. böyle tam sinemada izlenesi bi film. o sahneler, müzikler, replikler, oyunculuklar filan sizi bayağı içine çekiyor. son olarak oyunculuklara da değinmek istiyorum. uma thurman demek istiyorum, daha da başka bi şey demiyorum.. (bkz: ağlamak istiyorum sayın seyirciler) ayrıca; (bkz: kill bill volume 2)

ing. bill'i öldür

tarantino'nun tarzını öncesinde once upon a time in hollywood ve django unchained izleyerek birazcık çözmüştüm. şimdi kill bill ile bunu kesinleştirdim. tarantino ya çocukluğundaki sapkın intikam heveslerini sinemada tekrar yaratıyor veya hala bir çocuğun kafasına falan sahip. tek derdi kanlı intikam sekansları çekmek, arada kadraja bir çift ayak sokmak ve güzel müzikler serpiştirerek film dediği video parçasını pazarlamak. sonra da şahsına münhasır filmler ürettiği savıyla kendi egosunu rahatlatıyordur belki artık orasını bilemiyorum. kısaca bok gibi film. tekrar tarantino filmi izlemeyi de düşünmüyorum, kaybettiğim bir saat elli dakika kırk üç saniye için yas tutuyorum.